Venezuella Tarihi

Venezuela 1498'de Chistophes Colombus (Kristof Kolomp) tarafından
keşfedilinceye kadar, ülke nüfusunu Carib yerlileri meydana getiriyordu.
İspanyollar için Venezuela'nın fethi, yerlilerin şiddetli mukavemet
göstermeleri sebepiyle zor ve yavaş oldu. Ülkede birçok kasaba kuruldu.
Caracas 1567'de kurularak 1577'de başşehir oldu.

Venezuela,
İspanya İmparatorluğunun nispeten önemsiz bir parçası kabul edildiğinden
diğer sömürgelerin idaresine verildi. Önce bugünkü Dominik Cumhuriyeti
olan Santo Domingo'ya, sonra Yeni Granada Genel Valiliğine bağlandı.
1776'da ABD'nin bağımsızlığını ilan etmesi ve 1789 Fransız ihtilali,
bağımsızlık için bir misal teşkil etti. Napolyon?un, İspanya'ya savaş
açması Nisan 1810'da sömürge devrinin sonunu getirdi. Kreollar (ülkede
doğan beyazlar) İspanyol yöneticiyi azlederek bir cunta kurdular.

5
Temmuz 1811'de bağımsız konfederasyon ilan edildi. Bu ilan kraliyet
kuvvetleri ve Kreollar arasında 10 yıl devam eden bir savaşa sebep oldu.
24 Haziran 1821'de Carababo Muharebesinde İspanya'ya karşı kesin zafer
elde edildi. Anlaşmazlık sonucunda 1830?da Venezuela birçok Güney
Amerika ülkesini ihtiva eden konfederasyondan ayrılarak bağımsız bir
cumhuriyet oldu.

1830'dan 19. yüzyıl sonuna kadar büyük krizler
birbirini takip etti. Yirminci yüzyılın büyük bölümünde ülkeyi askeri
diktatörler idare etti. Bunlar petrol sanayiini geliştirdiler, birçok
sosyal reformlar yaptılar. 1959'dan itibaren ülke demokratik seçimlerle
işbaşına gelen hükümetler tarafından idare edilmeye başladı. Essequibo
sınır bölgesinde Guyana ile olan anlaşmazlık 1982'de tekrar başladı.

1989'da
ikinci kez başkanlığa seçilen Pérez?in açıkladığı ekonomik tedbirler,
sokak gösterilerine sebep oldu. Halk yağma işine başlayınca askeri
birliklerin müdahalesi üzerine çok sayıda insan öldü. Aralık 1993'te
yapılan seçimlerde devlet başkanlığına Rafael Caldera oyların
çoğunluğunu alarak seçildi. Rafael Celdera 25 yıldan sonra ikinci defa
devlet başkanlığına geldi. 6 Aralık 1993'te göreve başladı.